J.J. Slauerhoff – Woorden in den nacht – Wurden yn ‘e nacht

Wurden yn ’e nacht

Fielst hoe’t ik nei ta kom?
Bist neaken yn ’e nacht.
Wacht, ik doch earst in doek om.
Noch net, noch net.

Leafje my, sacht.
Sis datst my moai fynst
En inkeld mei te streakjen
Yn ’t donker, my sjochst.

Sille wy boartsje,
Dat wa’t it earst laket,
Moat ûndergean wat d’ oare betocht?

O, lit it trochgean,
Oantdat wy deagean.
Alles wat hjirnei komt
Is neat as Dea, fermomd
Yn skyn fan Libben.

Nim my wer, wachtsje noch even.

Woorden in den nacht

Voel je hoe ik naar je toe kom?
Je bent naakt in den nacht.

Wacht ik doe eerst een doek om.
Nog niet, nog niet.

Liefkoos mij, zacht.
Zeg dat je mij mooi vindt
En alleen door te strelen
In ’t donker, mij ziet.

Zullen wij spelen,
Dat wie ’t eerste lacht,
Moet ondergaan
Wat de ander bedacht?

O, laat het doorgaan,
Totdat wij doodgaan.
Alles wat hierna komt
Is niets dan Dood, vermomd
In schijn van Leven.

Neem mij weer, wacht nog even.

 

Jan Jacob Slauerhoff, Verzamelde gedichten. Serenade, I, Stols, Den Haag 1947,p. 213.
Oers. Eeltsje Hettinga

Jan Jacob Slauerhoff, Verzamelde gedichten. Serenade, I, Stols, Den Haag 1947,p. 213.
Oers. Eeltsje Hettinga