‘Net te beteljen’ – Achter de skermen rinne de wegen fan harren ryk…

(14-12) Het gedicht ‘Onbetaalbaar’ (‘Net te beteljen’) is opgedragen aan alle vrijwilligers van Leeuwarden-Fryslân 2018. De tekst, geschreven in opdracht van o.m. het Prins Bernhard Cultuurfonds,  wordt volgend jaar onderdeel van de sinds 1993, in Leeuwarden bestaande poëzieroute, met gedichten die in steen gegraveerd letterlijk op straat liggen. Waar die steen komt te liggen, staat nog niet vast.

It gedicht ‘Net te beteljen’ (‘Onbetaalbaar’) is opdroegen oan alle frijwilligers fan Leeuwarden -Fryslan 2018. De tekst, skreaun yn opdracht fan o.m. it Prins Berhard Cultuurfonds, wurdt oare jier ûnderdiel fan de sûnt 1993, yn Ljouwert besteande poëzyrûte, mei gedichten dy’t yn stien bebeitele letterlik op strjitte lizze. Oer it plak dêr’t dy stien te lizzen komt, moat noch kediisd.

NET TE BETELJEN

By de útrikking fan de Fryske Anjer,
oanbean oan alle frijwilligers fan LF2018

Mear as inkeldwei it pear hannen dat
mei soarch oaren yn ’e mantel helpt,
binne hja út soarte de smaroalje
dy’t it rêd fan de stêd geande hâlde.

Net te beteljen litte hja as reuzen
sûnder baatsucht, sis, royaal de lúks,
mûnen draaie, ek al drave harren
bazen bytiden fuort mei de pekunia.

Achter de skermen rinne de wegen
fan harren ryk, mei wurk yn ’e byb,
tsjinsten yn de wyk en sa altemets
in ear oan ’e doar fan wa’t iensum is.

Paadwizend yn teater en tehús seit
it famke mei de reade strik, dat út eigen
beweech immen nei de earste rige rydt:
‘Yn dat watsto joust, bisto dat watsto hast.’

Eeltsje Hettinga (DfF)
.

.
ONBETAALBAAR

Bij de uitreiking van de Friese Anjer,
aangeboden aan alle vrijwilligers van LF2018

Meer dan alleen een paar handen dat
met zorg anderen in de mantel helpt,
zijn zij voor alles ook de smeerolie
die het rad van de stad gaande houden.

Onbetaalbaar laten zij als reuzen
zonder eigenbaat, zeg, royaal de luxe,
molens draaien, ook als hun bazen
er vandoor gaan met de pecunia.

Achter de schermen lopen de wegen
van hun rijk, met werk in de bieb,
diensten in de wijk en van tijd tot tijd
een oor aan de deur voor wie eenzaam is.

Wegwijzer in theater en tehuis zegt
het meisje met de rode strik dat uit eigen
beweging iemand naar de eerste rij rijdt:
‘In dat wat je geeft, ben je dat wat je hebt.’

Vert: Elske Schotanus
.

PRICELESS

On the presentation of the Friese Anjer,
offered to all volunteers of LF2018

More than just a careful pair of hands
handing out leaflets or slipping on a coat,
they are the grease that stops
the city’s gears from grinding to a halt.

Priceless, like selfless giants,
royal de luxe, they keep
the wheels turning, even when their bosses
take off with the dosh.

The roads of their realm run
behind the scenes, with jobs at libraries,
shifts in community centres and now
and then an ear against a lonely door.

Showing the way in theatres and homes,
the girl with the red bow in her hair
pushes someone to the front row and says:
‘What you give is what you are.’

Translation: David Colmer