J.J. Slauerhoff – Dialogue Mystique
Dialogue Mystique
“O marinero
En esta fonda”
“O lichtmatroas,
Wat sikest dochs
Yn dizze kroech?”
’k Sit hjir mei nocht
En drink in glês,
Ik lis net graach
By nacht yn ’t gers.
“Nee, nee, matroas,
Oan drank kinst dochs
Wol sêd oan board!”
’k Wie trij’fearns jier
Op walfiskfangst,
En foar de stilte
Haw ik angst.
“Mar it lawaai
Slacht moarns al wit
Hoe ier yn ’t dok!”
Nee, ik hear graach
Falske muzyk;
’t Knarskjen fan winches
Makket my siik.
“Nee, nee, matroas,
Do harkest net,
Dyn bloed sjongt dy
In oar gebed.”
No ja, ’t is wier,
Ik kaam om dy.
’k Seach trije jier
Net in blank wiif.
’k Socht dy mei hûd,
Hier en de rest,
Yn dizze kroech.
“Matroas, dat ’s bêst
Ferpats dyn bút.
Neat is my te rûch.
Do hast plezier,
’k Bin net gemeen,
Boy, come here,
One bottle champaign.
Hjir myn boarsten.
Bin ’k sa obseen?
Bedjipje ’t fleis.
Two bottle champaign.
Wolsto noch mear,
Wês dan net kiezzich,
Ik ha mear
Yn hûs as fersizzen.”
Nee, Dolly, nee
Dat sykje ’k net –
Fan kroech nei kroech.
Dat wol ik net.
“Mar wat dan al?”
Ik wit it net.
“Matroas, matroas.
Do bist gjin man.
Gjin drank, gjin frou,
Wat sikest dan?”
Ik wit it net,
It is ek net
Yn dizze kroech.
Ik haw noait wat,
En haw ik wat,
Dan is ’t net dat.
“Do bist in held,
Mar net by de hoeren.
Inkeld jild telt,
’k Wurkje de oere.”
Hjir, alles, nim,
’k Sil wer oan board.
My berst noch ’t hert –
O, stik de moard.
J. Slauerhoff, Verzamelde gedichten (III), Een eerlijk zeemansgraf, Nijgh & Van Ditmar, Rotterdam, 1941, s. 37-39.
Dialogue Mystique
“O marinero
en esta fonda”
“O lichtmatroos,
Wat zoek je toch
In deze kroeg?”
‘k Zit in mijn hoek
En drink een glas,
Ik lig niet graag
Des nachts in ’t gras.
“Neen, neen, matroos,
Je hebt toch drank
Aan boord genoeg!”
‘k Was derdhalfjaar
Ter walvisvangst.
En voor de stilte
Heb ik angst.
“Maar in het dok
Begint ’t lawaai,
Al ’s morgens vroeg!“
Neen, ik hoor graag
Valse muziek.
’t Geknars van winches
Maakt mij ziek.
“Neen, neen, matroos,
Je luistert niet.
Je bloed zingt jou
Een ander lied.“
Nu ja, ’t is waar,
Ik kwam om jou.
‘k Zag in drie jaar
Geen blanke vrouw.
‘k Zoek jou met huid,
Haar en de rest,
In deze kroeg.
“Matroos, dat ’s best.
Verbras je buit.
Ik ben genoeg.
– Je hebt plezier,
Betast mijn been.
Boy, come here,
One bottle champaign.
– Buig je maar over
Mijn boezem heen.
Steek je hand erin;
Two bottle champaign.
– Wil je nog meer,
Kom dan boven,
Ik doe meer
Dan alleen beloven.“
Neen, Dolly, neen,
Dat zoek ik niet –
Van kroeg tot kroeg.
Dat wil ik niet –
– Maar wat dan wel?
Ik weet het niet.
“Matroos, matroos,
Je bent geen man.
Geen drank geen vrouw,
Wat zoek je dan?
Ik weet het niet,
Het is ook niet
In deze kroeg.
Ik heb nooit wat
En heb ik wat,
Dan is ’t niet dat.
– Je bent een held,
Maar niet bij de hoeren
Geef mij mijn geld,
‘k Heb tijd verloren.“
Hier, alles, neem,
‘k Ga weer op zee.
Mijn hart barst nog
Van woede en wee.
J. Slauerhoff, Verzamelde gedichten (III), Een eerlijk zeemansgraf, Nijgh & Van Ditmar, Rotterdam, 1941, p. 37-39.