Joseph Brodsky – Gean net dyn keamer út… [Don’t leave your room…]

 

(21-04)

*

Gean net dyn keamer út, hoedzje dij foar dy misstap.
Bliuw thús, stek in Kretek op en lit de sinne mar.
Bûtenút alles bryk, foaral in gjalp fan blydskip.
Gean inkeld nei de plee – en dûk dan fuort wer yn dyn hol.

Gean net dyn keamer út. In taksy? Nee, hat gjin sin.
Iennichst plak dat der tadocht, it portaal, it ferrin
in tikjende meter. Komt hja del om dy te beminnen,
de bek net stil? Skop har derút, reitsje net bûten sinnen.

Gean net dyn keamer út, sis mar datst fiks de gryp hast.
In tafel en stoel, fierder kin alles út ’e aginda skrast.
Wêrom de stêd yn ast jûns as deselde, wer
weromkomst sa’tst fuortgongst, mar einen mank’liker.

Gean net dyn keamer út, doch de bossa nova mar,
sokken út, mei it liif bleat ûnder de keamerjas.
It porteal rûkt nei seane koal en smarsels foar skyskuon,
sels it skriuwen fan ien brief mear jout al gedonder.

Gean net dyn keamer út. Kinst noch besjen lije?
Freegje it de keamer… Substânsje wie net mijen
doe’t er Foarm witte liet: ynkognito ergo sum.
Gean net dyn keamer út. ’t Is jinsen net Elysium!

Wês gjin idioat. Bist net allyk alle oaren, want mear astrant.
Skik de meubels foar in dûns, skriuw de passen op ’t behang.
Hâld de doar ticht mei de kleankast. It lot daget ús
en balje Kosmos, Kronos, Eros, Ras en Firus.

1970

Joseph Brodsky – Oersetting Eeltsje Hettinga

.

DON’T LEAVE YOUR ROOM…

Don’t leave your room, don’t commit that fateful mistake.
Why risk the sun? Just settle back at home and smoke.
Outside’s absurd, especially that whoop of joy,
you’ve made it to the lavatory–now head back straight away!

Don’t leave your room, don’t go and hail a taxi, spend,
the only space that matters is the corridor, its end
a ticking meter. She comes by, all ready for caressing,
mouth open? Kick her straight out, don’t even start undressing.

Don’t leave your room, just say you have the influenza.
A wall and table are the most fascinating agenda.
Why leave this place? Tonight you will come home from town
exactly as you were, only more beaten down.

Don’t leave your room. Go dance the bossa nova,
shoes without socks, your body bare and coat tossed over.
The hallway holds its smells of ski wax and boiled cabbage,
writing even one letter more is excess baggage.

Don’t leave your room. Do you still look handsome?
Just ask the room… Incognito ergo sum,
as petulant Substance once remarked to Form.
It’s not exactly France outside. Don’t leave your room!

Don’t be an idiot! You’re not the others, you’re an exclusion!
Choreograph the furniture, essay wall-paper fusion.
Make that wardrobe a barricade. The fates require us
to keep out Cosmos, Chronos, Eros, Race and Virus!

1970

Joseph Brodsky

 

 

It gedicht ‘Don’t leave your room…’ fan de Russysk-Amerikaanske dichter en Nobelpriiswinner Joseph Brodsky (1940-1996) is in nij, twadde libben jûn. It yn 1970 publisearre fers past op hast perfekte wize by de Covid-19 pandemy.

De tekst wie destiids bedoeld as in feninige en synyske krityk op it Sovjet-rezjym, wêryn’t minsken har net mear frij yn it iepenbier doarden te uterjen. Thús wie yn dat ferbân it iennige feilige plak.

Yn ‘Don’t leave your room…’ komme ûnder mear ferwizings foar nei ynfluenza. Der is it isolemint, sels oplein. De bewenner dy’t syn appartemint, in keamer, net útkomt, is der wach op dat nimmen yn syn mei kasten barrikadearre romte komt, sels syn leafde net, bang en benaud om ferret of oantaast te wurden.

Allyksa hawwe minsken hjoed-de-dei noed en eangst dat oaren harren samar de Koronadampen oandwaan kinne. Dat, it is foarearsten saak om thús te bliuwen en op te jaan wat men hie op straffe fan it besoargjen fan  mooglik in noch folle gruttere pleach yn fersoargings- en sikehuzen. ‘Don’t leave your room…’

@EH. – De finsterkonferinsjes (2)

 

Horst Dykstra – Figuur met masker (Figure with mask) 135×122 cm, 2020, akryl